سادهترین و طبیعیترین ریتمها ۲تایی هستند که جلوههای اصیل آنها را در گردش شب و روز، چرخش چهارفصل، قرینه بودن ساختمان بدن کلیه موجودات، دم و بازدم، صدای تک بوم قلب، راه رفتن و … کلیه اعمال حیاتی انسان میتوان مشاهده کرد. ریتمهای ترکیبی که موضوع اصلی کتاب وزن خوانی جلد دوم است، از کارهای خلاقه بشر میباشد که پا را از گردش طبیعی ریتم هستی بیرون نهاده و نظم و ریتمی نو ایجاد نموده است. بدان معنی که اگر در میزانهای ساده واحد هر ضرب به ۲ تقسیم میشد، در نظم و ریتم جدید که به میزانهای ترکیبی نام گرفتهاند واحد هر ضرب قابل قسمت به ۳ میباشد. برای مثال: اگر در میزانهای ساده ۴/۲ – ۴/۳ – ۴/۴ واحد هر ضرب یک سیاه است و از عدد چنگ تشکیل میشود، در میزانهای ترکیبی ۱۶/۶ – ۱۶/۹ – ۱۶/۱۲ واحد هر ضرب یک سیاه نقطهدار و سه عدد چنگ را شامل میشود.
نکات ضروری برای هنرجویان در ارتباط با کتاب وزن خوانی جلد دوم:
۱. برای این که فیگورهای ریتمیک به طور سیستماتیک ارائه شوند، به دو دسته اول و دوم دستهبندی شدهاند تا به تدریج از ساده به مشکل در طول درسها معرفی شوند. بنابراین هنرجو نباید تا تمرینات مربوط به فیگورهای دسته اول را خوب نیاموخته جلوتر برود.
۲. کلیه فیگورهای دسته اول به طور سیستماتیک در کتابهای اول ویولن و تار و سه تار هنرستان نوشته روح الله خالقی ارائه شدهاند، ولی فیگورهای دسته دوم به طور پراکنده و ناقص در میان قطعات ارائه شدهاند.
۳. سعی شده است کلیه فیگورها حتی با سنکپهای طولانی دارای احساسی از ریتمها و ملودیهای ایرانی را داشته باشد. پس باید سعی کرد این ویژگی را در درسها پیدا نمود.
۴. تمرینات جمعی خوانده شوند.
۵. برای جلوگیری از خستگی، گاهی درسها بدون صدا فقط چشمخوانی شود.
۶. استفاده از هجای دیم – دَدَ – بام – بوم و … خواندن فیگورها را برای هنرجو دلنشینتر میکند. به غیر از هجاهایی که در زیرنویس درسها آمده میتوان از هر هجایی که راحت است استفاده کرد.
۷. در صورت استفاده نکردن از دستگاه مترونوم هنرجو با سکوت در هنگام تمرین به ریتم پا زدن خود گوش نماید تا ریتم تند و کند نشود.