تنبور هرمز چوب توت

تنبور جزو سازهای زهی می‌باشد و با ضربه انگشتان به صدا درمی‌آید و برای نواختن آن از مضراب مصنوعی استفاده نمی‌شود. تنبور از قدیمی‌ترین سازهای ایرانی به حساب می آید ، که جایگاه عرفانی و مقامی در موسیقی ایرانی دارد. تنبور هرمز یک ساز خوش صدا با کیفیت ساخت بالایی می‌باشد که برای افراد نیمه حرفه ای و  حرفه ای مناسب می‌باشد. تنبور را برخی نیز تنبوره نامیده اند. امروزه تنبور سازی محلی با دسته‌ ای بلندتر و کاسه‌ ای بزرگتر و منحنی تر از سه‌ تار است ، که  دارای 3 سیم و 14 پرده می باشد. تنبور دارای شکمی گلابی شکل و دسته‌ ای بلند است ، که روی آن از 10 تا 15 پرده بسته می‌شود.  اجزای مختلف این ساز عبارتند از ، کاسه ، دسته ، صفحه ، دستان ، خرک ، سیم گیر ، گوشی ، شیطانک و سیم ها.

کاسه این ساز از چوب توت ساخته شده است. چوب توت به دلیل صدادهی و ارتعاش مناسب و مقاومت بالا در برابر هوای مرطوب و تغییر شکل نیز از مناسب ترین چوب ها برای ساخت ساز می‌باشد. جنس دسته از چوب گردو است. چوب گردو موجب جلوگیری از تاب برداشتن دسته در اثر نواختن زیاد می‌شود.